ballen en kogels
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Edwin
26 Maart 2007 | Brazilië, Rio de Janeiro
Een tennisschool opstarten in de favela´s van Rio is een byzondere opgave.
In een stad waar de mensen in metro en trein voor ouderen opstaan (is mij overigens nog niet overkomen), en waar iedereen braaf met een plasticzakje de hondedrollen van zijn Fikkie opruimt, slachten ze elkaar net zo gemakkelijk meedogenloos af. Als ik op een dag met zo´n 20 kids op het veld sta, samen met mijn helper Jozue, klinken er plotseling vlakbij een twintigtal schoten. Vreemd genoeg reageren de kids totaal niet en spelen gewoon door. Ook Jozue ziet mijn vragende blikken niet. Een beetje Carioca bukt niet eens, dus moet een Nederlandse tennisleraar dan als enige plat op de grond gaan liggen? Een surrealistisch dilemma.
Deze week zijn er een aantal journalisten van Telegraaf, NRC, langs de lijn en tennismagazine gekomen, alsmede een fotograaf. Nadat ze het tenniscomplex zonder net, lijnen en een paar ballen hebben beschreven en gefotografeerd vertrekken ze , helaas zonder mij, naar een voetbalwedstrijd tussen 2 favela´s, die gespeeld wordt in Furquim Mendes, in het territorium van de Commando Vermelho, een van de drie bendes in Rio. Koen Greven, van het NRC fluit de eerste helft. In de pauze komen er een paar auto´s aanscheuren, met stenguns uit de ramen. Vlak voor het Hollandse gezelschap wordt haltgehouden en Robson Cavarinha, een van Rio´s beruchtste criminelen stapt uit met zijn lijfwachten, die geen seconde de vinger van de trekker van de pistolen in linker-en rechterhand halen. Gelukkig is deze tussenstop ingelast om Nanko hartelijk te begroeten, die door hoog en laag op handen wordt gedragen. Ook de journalisten worden hartelijk geknuffeld.
Echter 2 dagen later wordt Robson met zijn gevolg in een hinderlaag gelokt en door de politie geliquideerd als ze zich in hun Golfje buiten de favela begeven.
Omnmiddellijk wordt door de bendes geeist dat de middenstand in Copacabana en Ipanema de luiken sluit ten teken van rouw. Robbie kwam nl uit de sloppenwijk boven Copa.
Een dag later gaan wij in het kielzog van Nanko mee naar de begrafenis. Robbie cs. liggen opgebaard in hun kist, volledig overdekt met een rood-wit bloementapijt in een temperatuur die de 50 graden dik overschrijdt. Slechts zijn handen steken boven de bloemen uit, de rest was vermoedelijk onfatsoeneerbaar aan flarden geschoten. Zn moeder valt voordurend flauw, pa is heel wat cooler.
De politie is massaal en zwaarbewapend aanwezig en is provocerenderwijs aan de achterkant de begraafplaats opgekomen. Na een (gelukkig slechts) handgemeen wordt Robbie naar zijn laatste rustplaats gebracht.Het toegestroomde publiek klimt op de tombes om maar niks te missen. Na de begrafenis zal de wraak van de CV vermoedelijk losbranden en moeten vele agenten gaan vrezen voor hun leven, nog meer dan anders. Er zijn er vorige week trouwens al 13 vermoord in Rio.
OK genoeg geweld en terug naar het tennis. Met de journalisten kwamen de ballen mee uit Nederland en een heleboel kleren en schoenen. Bovendien zijn eindelijk de tennisnetten gearriveerd. Op vila Cruzeiro ook met bijpassende netpalen,in V. Aliança moet ik ze aan twee houten paaltjes proberen te bevestigen. Dat houdt helaas niet. Wel kan ik het net bevestigen aan een betonnen paal een een muur van een overkapping. Het andere tennisveld blijft voorlopig zoals het is, met de 2 houten palen in de grond en een elastiek ertussen. Zo hebben we een favela met een centrecourt en een court number one (the graveyard) geconstrueerd.
We zijn net lekker aan het lessen als Zuco 103 ineens het veld op stapt om te oefenen voor een favelaconcert. Snel worden de rackets verruild voor trommels en een vrolijk concert breekt los.
Zaterdag zijn we met Zuco en de journalisten op bezoek geweest in een Favela waar 15000 man wonen en werken op de grootste vuilnisbelt van America Latina. Diepere armoede heb ik zelden gezien. Wel had vrijwel iedereen een 06 en was er een voetbalveldje, maar de krotten en de stank waren hartverscheurend. Tio, quer tirar um foto de mim, Ome wil je een foto van me maken, werd me door de kinderen verschillende keren gevraagd. Trots poserend voor hun krotje, wilden ze het resultaat even zien en dan glommen ze van oor tot oor.
Een onderwerp waar de kranten vol van staan is het 1000ste doelpunt dat Romario gaat maken. Iedereen hoopte dat hij de twee resterende gisteravond in het Maracanastadion, tegen zijn oude club Flamengo zou maken. Ik had een prima plaats, helemaal vooraan, bij de middellijn, tussen 100.000 uitzinnige brazilianen. 3800 journalisten waren er klaar voor. Toen hij uit de tunnelkwam leek het wel of de bijenkoningin verscheen. Een kluwe journalisten en fotografen dromden om baixinho (onderdeurtje) heen. Het duurde zeker een kwartier voordat iedereen van het veld afwas. Het werd een enerverende wedstrijd. In de eerste helft was baixinho totaal onzichtbaar, deed helemaal niet mee, maar toen er een Flamengista uit het veld werd gestuurd begon ie mee te doen en scoorde zowaar zn 999ste. De enige sprint die ik hem heb zien trekken was met de bal uit het net naar de middenstip, omdat er nog maar 10 minuten waren voor nummer 1000.
Het toch al uitzinnige publiek ging geheel uit zn dak. Hij kreeg nog een niet te missen kans, maar de keeper wist de bal er met de punt van de schoen nog net uit te houden. Na afloop ging de zelfde kluwe weer richting spelerstunnel. Romario is niet op de persconferentie verschenen, hij was waarschijnlijk ´een beetje moe`.
Ok ik heb nog een weekje te gaan alvorens de blauwe vogel me weer naar Amsterdam brengt. Het zal wel wennen worden aan de verwende nederlandse kindertjes die geen ballen willen rapen. Hier huppelen ze monter achter iedere bal aan die wegvliegt (er zijn hier geen hekken) en na de les ontbreekt er geen enkele bal. De mentaliteit is hier dik in orde en het is dan ook een groot feest om hier te mogen werken, ondanks alle violente situaties die er zijn.
abraços, Edwinho
In een stad waar de mensen in metro en trein voor ouderen opstaan (is mij overigens nog niet overkomen), en waar iedereen braaf met een plasticzakje de hondedrollen van zijn Fikkie opruimt, slachten ze elkaar net zo gemakkelijk meedogenloos af. Als ik op een dag met zo´n 20 kids op het veld sta, samen met mijn helper Jozue, klinken er plotseling vlakbij een twintigtal schoten. Vreemd genoeg reageren de kids totaal niet en spelen gewoon door. Ook Jozue ziet mijn vragende blikken niet. Een beetje Carioca bukt niet eens, dus moet een Nederlandse tennisleraar dan als enige plat op de grond gaan liggen? Een surrealistisch dilemma.
Deze week zijn er een aantal journalisten van Telegraaf, NRC, langs de lijn en tennismagazine gekomen, alsmede een fotograaf. Nadat ze het tenniscomplex zonder net, lijnen en een paar ballen hebben beschreven en gefotografeerd vertrekken ze , helaas zonder mij, naar een voetbalwedstrijd tussen 2 favela´s, die gespeeld wordt in Furquim Mendes, in het territorium van de Commando Vermelho, een van de drie bendes in Rio. Koen Greven, van het NRC fluit de eerste helft. In de pauze komen er een paar auto´s aanscheuren, met stenguns uit de ramen. Vlak voor het Hollandse gezelschap wordt haltgehouden en Robson Cavarinha, een van Rio´s beruchtste criminelen stapt uit met zijn lijfwachten, die geen seconde de vinger van de trekker van de pistolen in linker-en rechterhand halen. Gelukkig is deze tussenstop ingelast om Nanko hartelijk te begroeten, die door hoog en laag op handen wordt gedragen. Ook de journalisten worden hartelijk geknuffeld.
Echter 2 dagen later wordt Robson met zijn gevolg in een hinderlaag gelokt en door de politie geliquideerd als ze zich in hun Golfje buiten de favela begeven.
Omnmiddellijk wordt door de bendes geeist dat de middenstand in Copacabana en Ipanema de luiken sluit ten teken van rouw. Robbie kwam nl uit de sloppenwijk boven Copa.
Een dag later gaan wij in het kielzog van Nanko mee naar de begrafenis. Robbie cs. liggen opgebaard in hun kist, volledig overdekt met een rood-wit bloementapijt in een temperatuur die de 50 graden dik overschrijdt. Slechts zijn handen steken boven de bloemen uit, de rest was vermoedelijk onfatsoeneerbaar aan flarden geschoten. Zn moeder valt voordurend flauw, pa is heel wat cooler.
De politie is massaal en zwaarbewapend aanwezig en is provocerenderwijs aan de achterkant de begraafplaats opgekomen. Na een (gelukkig slechts) handgemeen wordt Robbie naar zijn laatste rustplaats gebracht.Het toegestroomde publiek klimt op de tombes om maar niks te missen. Na de begrafenis zal de wraak van de CV vermoedelijk losbranden en moeten vele agenten gaan vrezen voor hun leven, nog meer dan anders. Er zijn er vorige week trouwens al 13 vermoord in Rio.
OK genoeg geweld en terug naar het tennis. Met de journalisten kwamen de ballen mee uit Nederland en een heleboel kleren en schoenen. Bovendien zijn eindelijk de tennisnetten gearriveerd. Op vila Cruzeiro ook met bijpassende netpalen,in V. Aliança moet ik ze aan twee houten paaltjes proberen te bevestigen. Dat houdt helaas niet. Wel kan ik het net bevestigen aan een betonnen paal een een muur van een overkapping. Het andere tennisveld blijft voorlopig zoals het is, met de 2 houten palen in de grond en een elastiek ertussen. Zo hebben we een favela met een centrecourt en een court number one (the graveyard) geconstrueerd.
We zijn net lekker aan het lessen als Zuco 103 ineens het veld op stapt om te oefenen voor een favelaconcert. Snel worden de rackets verruild voor trommels en een vrolijk concert breekt los.
Zaterdag zijn we met Zuco en de journalisten op bezoek geweest in een Favela waar 15000 man wonen en werken op de grootste vuilnisbelt van America Latina. Diepere armoede heb ik zelden gezien. Wel had vrijwel iedereen een 06 en was er een voetbalveldje, maar de krotten en de stank waren hartverscheurend. Tio, quer tirar um foto de mim, Ome wil je een foto van me maken, werd me door de kinderen verschillende keren gevraagd. Trots poserend voor hun krotje, wilden ze het resultaat even zien en dan glommen ze van oor tot oor.
Een onderwerp waar de kranten vol van staan is het 1000ste doelpunt dat Romario gaat maken. Iedereen hoopte dat hij de twee resterende gisteravond in het Maracanastadion, tegen zijn oude club Flamengo zou maken. Ik had een prima plaats, helemaal vooraan, bij de middellijn, tussen 100.000 uitzinnige brazilianen. 3800 journalisten waren er klaar voor. Toen hij uit de tunnelkwam leek het wel of de bijenkoningin verscheen. Een kluwe journalisten en fotografen dromden om baixinho (onderdeurtje) heen. Het duurde zeker een kwartier voordat iedereen van het veld afwas. Het werd een enerverende wedstrijd. In de eerste helft was baixinho totaal onzichtbaar, deed helemaal niet mee, maar toen er een Flamengista uit het veld werd gestuurd begon ie mee te doen en scoorde zowaar zn 999ste. De enige sprint die ik hem heb zien trekken was met de bal uit het net naar de middenstip, omdat er nog maar 10 minuten waren voor nummer 1000.
Het toch al uitzinnige publiek ging geheel uit zn dak. Hij kreeg nog een niet te missen kans, maar de keeper wist de bal er met de punt van de schoen nog net uit te houden. Na afloop ging de zelfde kluwe weer richting spelerstunnel. Romario is niet op de persconferentie verschenen, hij was waarschijnlijk ´een beetje moe`.
Ok ik heb nog een weekje te gaan alvorens de blauwe vogel me weer naar Amsterdam brengt. Het zal wel wennen worden aan de verwende nederlandse kindertjes die geen ballen willen rapen. Hier huppelen ze monter achter iedere bal aan die wegvliegt (er zijn hier geen hekken) en na de les ontbreekt er geen enkele bal. De mentaliteit is hier dik in orde en het is dan ook een groot feest om hier te mogen werken, ondanks alle violente situaties die er zijn.
abraços, Edwinho
-
26 Maart 2007 - 17:46
Eli:
Indrukwekkend weer!
Maar.. wel erg zielig voor die mensen op de vuilnisbelt...
We zagen net trouwens Romario's 999e goal op tv! Goooooooooooooooooooooooool!
Nou, geniet nog even van je laatste weekje Rio!
xxxxxx
p.s. buk maar liever wel als je schoten hoort -
26 Maart 2007 - 19:10
Big Mac:
He "Ouwe Rups",
Heeft de NRC jou geen baan als Brazilie-correspondent aangeboden?
Net als jouw vorige verslag, wederom informatief, kleurrijk en boeiend. Maar wat een situatie in omstandigheden waar wij weinig tot niets van afweten.
Houdt alles heel: je was toch al gewend om voor die kogels van opslagen van mij te bukken, maar wees toch maar voorzichtig,
groet,
Johninho -
26 Maart 2007 - 22:20
Mik & Tik:
Paaaaaaaap!!!!
Wat is het hier saaaaai in vergelijking met jouw verhaal. Ook voetballend trouwens: het Nederlands elftal heeft een dieptreurige wedstrijd gespeeld waar niemand vrolijk van wordt. Hoe anders met de 999ste van Romario!!!
Maar ook jouw lessen lijken een feest met die hardwerkende modelleerlingen, behalve dan het achtergrondgeluid. Inderdaad wat Eli zegt: toch maar bukken!
Hebben de slipperkids btw hun schoenen al op het veld aangetrokken???
Ok, veel plezier deze week met je laatste lesjes, maak nog wat lieve foto's van je kindertjes en dan ben je er alweer bijna!!!! Dan is de vemillie Roodenburg weer compleet!!! :D
Beijos xxxxxxxxx
Mies & Suus -
27 Maart 2007 - 05:59
Jan Heuyerjans:
Bedankt voor je mooie verslagen,Ik kijk er naar uit om je te spreken over je belevenissen als je weer terug bent in Amsterdam.
Vriendelijke groeten,
Jan -
27 Maart 2007 - 06:34
Erik:
He Ed, goed verhaal, kzou ze bewaren en wellicht uitgeven in NL, zo leuk en beeldend beschreven. Maar licht wellicht ook aan het feit dat het daar in Brasil gebeurt. Bel als je weer in NL bent gezellig. Heb je nog een leuke braziliaanse versie van Erik?? wil ook onodertekenen met Enrhico oid. Ciao Erik -
27 Maart 2007 - 07:59
Frank TH:
Beste Edwinho,
Dank voor je uitgebreide schitterend mooie verhalen. Wat maak jij daar enorm veel mee. Ontzettend leuk te horen hoe goed de mentaliteit van de kinderen daar is, in jouw ervaring met de tennislessen. Als je terug bent moeten we alles nog maar eens gaan evalueren wat moegelijk en haalbaar is. De komende tijd zal het dus wel weer behoorlijk geweldadig kunnen gaan worden, zoals ik begrijp. Dus geen verdere mogelijkheid voor opbouw straattennis velden.
Hoe was ZUCO, ik dacht dat ze pas in mei zouden komen? Was Lilian er ook bij?
Wat een belevenissen op die enorme vuilnisbelt met al die kinderen en mensen die daar wonen. Hoe heet die favela? Wat bijzonder aardig te horen hoe Nanko alom gerespecteerd wordt.
Die voetbalwedstrijd met Romario. Janinho was hier uitgebreid op de Radio 1 afgelopen zondag. Ik zal het stukje van Koen Greven in NRC voor je inscannen. Maar we weten hier nu nog steeds niet hoeveel die wedstrijd is geworden (minor detail.
Beste Edwinho, heel veel goeds, jij maakt daar volgens meer mee dan ik hier in 5 jaar. Zet hem op, dank voor je verhalen, Groeten, FranK -
27 Maart 2007 - 10:50
Steffen:
Hallo weldoener,
Stond gisteren in de NRC ook een stuk over de begrafenis die jij beschrijft. Be careful. Mooi geschreven overigens. Kijk er naar uit je verhalen live te vernemen onder het genot van een drankje.
CU soon, Steffen -
27 Maart 2007 - 17:13
Else Valk:
Beste Edwin,
Het is ZO veel wat je beleeft, en daarom is het te veel om te reageren op al je ongelooflijke ervaringen. Het blijkt ook uit de mailtjes die je ontving dat allen wensen dat je als je weer thuis bent uitgebreid verslag zal doen...!!!! Ik raad je aan om alle belangstellenden uit te nodigen voor een gezeliig dia avondje (!!!) want anders kom je de eerste weken niet toe aan rust en verwerken van alles watje hebt gezien/meegemaakt!!!!
1 opmerking wil ik wel maken.Ik vond het hartverwarmend de blijheid /dankbaarheid van je "leerlingen"op de foto's te zien. Ondanks de armoede en kogels(!) hebben ze niet hun vreugde in het leven verloren.
Goede reis naar Nederland!!!
Hartelijke groet uit Frankrijk . else -
27 Maart 2007 - 22:02
Caroline:
Zeg ome Ed, wat een waanzinnige ervaringen allemaal. Volgens mij maak je in 6 weken meer mee dan Pieter in een jaar. Je zult bij terugkeer hier inderdaad het relativeringsvermogen hard nodig hebben. Maar geniet nu nog maar even van deze bijzondere tijd en volgens mij kan het niet anders dan dat je in Rio terugkeert voor deel 2 van de tenniscursus.
Liefs, caroline -
28 Maart 2007 - 12:50
Koen Greven:
Ha Edwinho, prima reis terug gehad. Denk met veel plezier terug aan onze ontmoeting met jou. Ben vandaag bezig met het verhaal voor tennismagazine. Naar welk emailadres kan dat?
groet
Koen -
29 Maart 2007 - 11:23
Frank TH:
Beste Edwinho,
Ik zie nu op "De leraar met z'n kids" dat je ook nog de goede sokken aan hebt. Geestig om te zien. Heeeel veeeeel goeds wederom, Dag, FranK -
29 Maart 2007 - 21:34
Dennis:
Hoi Edwinho, Nog steeds heel bijzonder. Moeten de banden maar weer eens aanhalen. Kan ik de verhalen gedetailleerd en ongecensureerd nog eens van je horen. Succes, pas op jezelf en een veilige thuisreis.
groet
Dennis
-
06 April 2007 - 17:09
Wies Van Moorsel:
Hoi Edwin, ik ben onder de indruk van je verhalen, waarin je zo levendig de situatie in rio'favella's beschrijft. Een groot verschil met de officiele stad, waar ik een paar jaar geleden was. Heel veel succes met de voortgang van dit fantastische initiatief.
Wies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
